St. Michael’s Cave

St. Michael’s Cave (Jaskinia Świętego Michała) – jaskinia krasowa położona na Gibraltarze, w skład której wchodzą dwie mniejsze jaskinie oraz rozległa sieć tuneli. Wejście do niej znajduje się w szczytowej części Skały Gibraltarskiej na wysokości około 300 m; jej głębokość wynosi 62 metry.NazwaHistoryk Alonso Hernández del Portillo w swojej pracy Historia de la Muy Noble y Más Leal Ciudad de Gibraltar wspomina, że nazwa jaskini pochodzi od podobnej groty znajdującej się w pobliżu włoskiej Apulii, gdzie miał się ukazać archanioł Michał.Po przejęciu Gibraltaru przez Brytyjczyków podjęto bezskuteczne próby zmiany jej nazwy na St. George’s Cave. Gdy się to nie powiodło hiszpańską nazwę Cueva de San Miguel przełożono na angielską.CharakterystykaJaskinia powstała w wyniku procesów krasowych, które przez tysiące lat utworzyły rozległe podziemne pieczary z jeziorkami, tunelami i bogatą szatą naciekową. Ponieważ Skała Gibraltarska składa się głównie z wapienia to woda deszczowa powoli przesiąkając przez miękką skałę stopniową ją rozpuściła prowadząc do powstania rozległej sieć komór i tuneli.Bezpośrednio po wejściu do jaskini znajduje się główna komnata mierząca około 16 m długości, 12 m szerokości oraz 24 m wysokości. Jej podłoże jest bardzo przechylone. Natomiast sklepienie składa się z twardszego, niż w innych częściach Skały Gibraltarskiej, wapienia i jest pokryte stalaktytami. Z lewej strony komnaty znajduje się wejście do systemu Leonora’s Caves oraz seria skomplikowanych przejść i komnat z bogatą szatą naciekową w postaci stalagmitów. Największy z nich mierzy około 15 m wysokości i 4,5 m szerokości. Całą jaskinię pokrywa cienka warstwa mokrej, czerwonej gliny.