Βασιλικό Ανάκτορο της Λα Γκράνχα δε Σαν Ιλδεφόνσο

To Βασιλικό Ανάκτορο της Λα Γκράνχα δε Σαν Ιλδεφόνσο είναι ανάκτορο του 18ου αιώνα στην μικρή πόλη του Σαν Ιλδεφόνσο, στους λόφους κοντά στη Σεγόβια, 80 χιλιόμετρα βόρεια της Μαδρίτης, Ισπανία. Το πάλατι ήταν στο παρελθόν θερινή κατοικία των Ισπανών βασιλιάδων από τη βασιλεία του Φιλίππου Ε΄. Το ανάκτορο είναι μπαρόκ ρυθμού και περιβάλλεται από εκτεταμένους γαλλικούς κήπους και ανάκτορα με γλυπτά. Σήμερα είναι ανοικτό ως μουσείο.ΙστορίαΕξαιτίας της θέσης του στις δασωμένες βόρειες πλευρές της Σιέρρα δε Γουαδαρράμα, ήταν αγαπημένος τόπος κυνηγιού για πολλούς βασιλιάδες της Καστίλης. Τον 15ο αιώνα, ο Ερρικός Δ΄ της Καστίλης κατασκεύασε την πρώτη κυνεγητική καλύβα, μαζί με ένα μικρό ιερό αφιερωμένο στον Σαν Ιλδεφόνσο, το οποίο έδωσε στο μέρος το αρχικό του όνομα. Η Ισαβέλλα της Καστίλης έδωσε και τα δύο κτίρια στους μοναχούς του μοναστηριού Παρράλ στη Σεγόβια, οι οποίοι κατασκεύασαν μία γκάνχα (φάρμα) και ένα πτωχοκομείο.Ο χώρος αγοράστηκε από τους μοναχούς το 1719 από τον Φίλιππο Ε΄, αφότου το θερινό του ανάκτορο κοντά στο Βαλσαΐν κάηκε ολοσχερώς. Ξεκινώντας το 1721, ο Φίλιππος ξεκίνησε την κατασκευή ενός νέου ανακτόρου και κήπων που αντίγραφαν τις Βερσαλλίες, το οποίο κατασκευάστηκε από τον παπού του, Λουδοβίκο ΙΔ΄ της Γαλλίας. Όπως και οι Βερσαλλίες, είχε την αυλή των τιμών στο σημείο πρόσβασης και επίσημους κήπους, με τον κύριο άξονο επικεντρωμένο στο παλάτι, το οποίο περιβαλλόταν από δέντρα στα οποία ήταν κρυμμένα χαρακτηριστικά του κήπου. Όπως και οι Βερσαλλίες, η Λα Γκράνχα ήταν ένα αναχωρητήριο από την αυλή αλλά έγινε κέντρο της βασιλικής κυβέρνησης.