Altamira

Altamira – jaskinia krasowa w górach Kantabryjskich w północnej Hiszpanii, w pobliżu miejscowości Santillana del Mar. Odkryta w 1879 r. Jej wnętrze pokryte jest wielobarwnymi rysunkami należącymi do kultury magdaleńskiej.Długość jaskini ok. 270 m, wysokość w niektórych odgałęzieniach i komorach: 1-2,6 m. W części głównej jaskini na stropie o pow. ponad 100 m² odkryto sylwetki zwierząt. Kilkanaście żubrów, jelenie, sarny, konie i koziorożce, oraz znaki geometryczne, malowane w trzech kolorach: czerwień,czerń i fiolet. Wymiary fryzu to 18,0 m długości i 9,0 m szerokości. Wysokość jaskini, w której został znaleziony, wynosi ok. 2,0 m. Artysta wykorzystał naturalną rzeźbę skalną, jej wybrzuszenia i załamania, malując na nich sylwetki żubrów w różnych pozycjach: klęku, skoku, upadku. Całe przedstawione stado żubrów znajduje się w ruchu. Sprawia wrażenie stada zatrzymującego się w pędzie przed postacią dwunastometrowej łani namalowanej na najbardziej oddalonej płaszczyźnie. Głowa łani zwrócona jest w kierunku otworu jaskini. Na ścianach znajdują się także ryty antropomorficzne oraz odciski i kontury dłoni. Większość rysunków powstała około 13 000 lat p.n.e., jednak niektóre fragmenty rysunków datuje się, stosując datowanie radiowęglowe, na wiek od 25 000 do 35 000 lat.Jest to jedno z największych osiągnięć sztuki górnopaleolitycznej. Badacze chętnie przypisują rysunkom charakter magiczny, ale wydaje się, że lepiej jest traktować je jako wyraz dążenia do poznawania świata: umiejętność odzwierciedlenia rzeczywistości, początek sztuki, nauki, a nawet pisma.